تا شود آیـیـنـه بی زنـگـار در ماه رجب           از خـیال خویش سر بردار در ماه رجب

چـشـم اگر دارید بـاران دعـا را بشنـوید           می چکد نور از در و دیوار در ماه رجب

کاش دور از مُهر و تسبیح و ریا و جانماز           بـاز گـردد رونـق بــازار در مـاه رجـب

باز شیخ ما به حرف آمد حدیث نفس گفت           عرض دین را بُرد دنیادار در ماه رجب

کاش برگردم به خود ای کاش برگردد به خود           شیخ بی عـمـامه و دستـار در ماه رجب

اعتکاف و عشق یعنی گریه بر احوال خویش           نیمه شبها گـریه کن بسیار در ماه رجب

سیزده شب معتکف در خم شدم تا پُر شدم           از دعــای حــیــدر کرار در مــاه رجب